gramolić się

gramolić się
{{stl_51}}{{LABEL="twpldegramolicacutespsieogon"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}gramolić się{{/stl_39}}{{stl_9}} <wgramolić się>{{/stl_9}}{{stl_41}} (-lę){{/stl_41}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} sich hinaufschleppen ({{/stl_7}}{{stl_9}}na{{/stl_9}}{{stl_41}} A{{/stl_41}}{{stl_7}} auf{{/stl_7}}{{stl_41}} A{{/stl_41}}{{stl_7}}); sich hineinquetschen ({{/stl_7}}{{stl_9}}do{{/stl_9}}{{stl_41}} G{{/stl_41}}{{stl_7}} in{{/stl_7}}{{stl_41}} A{{/stl_41}}{{stl_7}}){{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • gramolić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gramolić sięlę się, gramolić sięli się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wolno, niezgrabnie, z trudem wchodzić na coś, wydostawać się z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gramolić się na wóz, do samochodu, na trybunę. Gramolić …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gramolić się — ndk VIa, gramolić sięlę się, gramolić sięlisz się, gramolić sięol się, gramolić sięlił się pot. «niezgrabnie, powoli i z trudnością wchodzić na coś; wydostawać się z czegoś» Gramolić się do tramwaju, na schody, na wóz. Staruszek gramolił się z… …   Słownik języka polskiego

  • tarabanić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tarabanić sięnię się, tarabanić sięni się, tarabanić sięań się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wchodzić gdzieś na coś z trudem; dostawać się, gramolić się, taszczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tarabanić się z walizami do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywlekać się – wywlec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wychodzić skądś z trudem; gramolić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ranny wywlókł się z okopów. Z trudem wywlokła się z łóżka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ładować — ndk IV, ładowaćduję, ładowaćdujesz, ładowaćduj, ładowaćował, ładowaćowany «napełniać coś czymś, składać coś do czegoś, na coś w celu przewiezienia, wysłania dokądś; pakować» Ładować coś do torby, do kufra. Ładować coś na wozy, na samochody. ∆… …   Słownik języka polskiego

  • windować — ndk IV, windowaćduję, windowaćdujesz, windowaćduj, windowaćował, windowaćowany pot. «żartobliwie: wnosić na górę, podnosić, dźwigać z trudem coś ciężkiego; rzadziej: ciągnąć w górę za pomocą windy» Windować ciężkie skrzynie na wóz. Z trudem… …   Słownik języka polskiego

  • tarabanić — ndk VIa, tarabanićnię, tarabanićnisz, tarabanićbań, tarabanićnił 1. pot. «uderzać w coś mocno, czyniąc hałas; walić, łomotać» Tarabanić do drzwi, w drzwi. 2. przestarz. «bić w bęben, bębnić» tarabanić się pot. «wchodzić na coś, do czegoś z… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”